from Cradle
to Grave
YO. A N D I. I am.
|
i'll be your sunshine
if you'll be my silhouette
Andi. 14 year old sophomore, studying at SHSqc. learner. reader. writer. artist. fragile. frail. human.
eccentric. weird. prep. normal. yellow alien. green alien. orange alien.t-rex!
I know Andi is weird. so why bother?
|
Sunday, June 29, 2008
ako`y isang Pinoy.
f*ck. my head is really hurting right now. my eyes are in front of the computer for 5 hours almost 6. I haven`t taken a bath. and it`s all because of the stupid homeworks our teachers gave us.
AP -Outline the Economy and Products of the countries in Asia.
Sewing -Cutouts about the clothes blah blah. -Sewing MAchine description, functions, parts, etc.
rawr. I ahte the AP homework. oh teacher. why do you have to give this kind of homework. we`re not yet college students. there is only a day for taking a break and yet they gave us these nerve-raking homeworks. so stressful it makes us old. and pitiful I guess. :| imbis na makakapgsaya kami dahil walang pasok, eh eto kami gumagawa ng mga homeworks, late na sa lessons at di makapag-pahinga. ano ba. pag ako sumabog, di ko na talaga tatapusin yung AP homework. taena.
ansakit na ng pwet ko at gusto ko na pumunta sa mall. sabi ng nanay ko pupunta raw. RAW. kami sa TriNoma kahit gabi na. maniniwala kaya ako sa sinabi niya? buti pa ang kapatid ko naglalaro na sa labas. ako. eto nasa harap ng computer at gumagawa ng homework. sana may summarized version na lamang nito. mas sasaya ako. masakit na sa ulo, masakit na rin sa pwet. ano pa ba ang gusto niyo. patayin niyo na ang homework na ito. para hindi ko na kailangan isakripisyo ang mumunting oras at kaligayahan ko. wow. aking napansin na ito ay tumutugma. ang galing naman. haha. hay. ano ba.
ang buhay nga naman. gulong ng palad. tawa. sige, tawa. ako ngayon ay nasa ilalim. sana bukas nasa ibabaw naman.
ako`y nagugutom. medyo balisa. nababaliw. pakanta kanta. kailangan ko na ata magpatingin sa psychologist kung tawagin. sa totoo lang gusto ko magkaroon ng ganon. kaso, dagdag lang sa gastusin ng mga magulang ko. tama naman diba? pero mukang kelangan ko nga ata.
sinabi ng nanay ko sa tatay ko kung ano yung homework ko sa CL. yung homework kasi namin eh kung ano yung nararamdaman mo at nais mong iparamdam sa tatay mo. ayun. sinabi ko. kasi nga proud pa ako noon. pero nung kinausap ako ng tatay ko, ewan ko ba pakiramdam ko ang bobo bobo ko at sinabi ko pa sa nanay ko yung homework ko. aynako. talaga naman.
why can`t people keep their mouths shut?
onga naman. kasi kung may sipon ka at barado ang iyong ilong, san ka sisinga? may point diba.
osige, kailangan ko pa tapusin ang mga sakit sa ulong araling bahay ko. pag ako nairita ng sobra na, magwawala ako at di ko na it tatapusin. okay. paalam.
*ang nararamdaman ko sa`yo ay kailan man di mag-babago. [sabi nyang ganon.]
|
|
just a photograph in a history book
and i believe she had a voice and name
your tagboard here.
|
|
|
|
|